De vliegende startColumn

Op het bankje of in een spagaat

 

Ik wil het hebben over rekken. Als ik denk aan rekken dan moet ik altijd denken aan mijn tante Betsie. Iedere keer als we gezellig bij haar langs gingen moest ik met mijn handen plat de grond aanraken. Uiteraard wel met mijn benen gestrekt. Vaak lukte dat en onder een luid “oh wat ben je toch een lenig stuk vreten” kreeg ik dan als beloning een toffee.  Dat mijn uitzonderlijke prestatie niet kwam door mijn lenige spieren maar door mijn korte benen heb ik haar nooit verteld. Ik wilde namelijk het recht op die toffees niet verspelen. Het waren namelijk verassend lekkere toffees. 

 

Rekken en lenigheid is een apart fenomeen. Als ik denk aan rekken dan denk ik aan de Kama Sutra. Vanuit de meest verschrikkelijke standjes de meest sensuele handelingen verrichten. Standjes waar je ogen van pijn doen. Standjes waarbij je eerst een jaar op rektraining moet om er überhaupt aan te kunnen denken.

 

Als ik denk aan rekken dan denk ik ook aan Nigeriaanse voetballers die hun benen in hun nek kunnen leggen en die hun eigen tenen en achterhoofd kunnen likken. Ik denk aan Eskimo’s die met een karatetrap een balletje op 3 meter hoogte kunnen aanraken zonder hun hamstrings doormidden te scheuren. Ik denk aan kleine Chinese turnstertjes die per dag 6 uur lang uitgerekt en gedrild worden door hun dikke trainers met spleetogen. En uiteraard denk ik aan voetballers die niet eens kunnen rekken omdat ze bij de minste of geringste rek al een scheur in hun hamstring te pakken hebben. 

 

Ik heb jarenlang gedacht dat je als je goed je spieren oprekt je langer kunt worden. Dit komt door een verhaal dat ik gelezen heb over Michael Jordan.

Michael Jordan wilde profbasketballer worden maar op zijn 18e levensjaar was hij nog steeds maar 1.60 meter. Michael was echter slim en besloot om zichzelf te gaan uitrekken.Hij ging dagenlang aan rekstokken hangen en deed daarnaast de vreselijkste rekoefeningen. Na een jaar wierp dit zijn vruchten af. Hij was namelijk binnen dat jaar maar liefst 38 centimeter gegroeid. 

Steeds dacht ik dat er een verband was tussen sprintsnelheid en lenigheid. Goede sprinters lopen immers supersoepel. Dit komt vast doordat deze sprinters door het veelvuldige rekken zulke leninge spieren hebben gekregen.  

Rekken is altijd goed om blessures te voorkomen en te genezen. Immers een lange spier staat minder op spanning waardoor die minder snel scheurt. Bovendien zorgt rekken voor een beter doorbloeding waardoor het herstel bevorderd wordt.

 

De wereld was duidelijk en overzichtelijk tot ik laatst dat ene artikel op internet las: 

In het algemeen heeft rekken geen positief effect op je trainingen of op je herstel. Ook heeft het geen blessurepreventieve werking. Als je rekt dan rek je helemaal niet je spieren of pezen maar je verlegt je pijngrens. Rekken voor een wedstrijd is slecht voor je prestatie en zelfs blessure bevorderend. 

 

Even een wanhopig verzoek aan alle wetenschappers die onderzoek hebben gedaan naar rekken. Gooi die 50% voor en 50% tegen rekken onderzoeken eens bij elkaar en kom nou eens met een duidelijk universeel antwoord.  Wel of niet rekken.

 

Ook omdat ik dan (wel of niet) een excuus heb om als een Master op het bankje te zitten in plaats van als Prince in een spagaat.


Vind dit leuk392 personen vinden dit leuk


Bekijk alle columns