De vliegende startColumn

Churandy en de kruiken?

 

Effe een column over Churandy Martina

 

De loopbaan van Churandy Martina begint in 1999 in het Poolse Bydgoszcz waar hij op 15 jarige leeftijd een tijd loopt van 11.12. In 2003 neemt hij deel aan de NJK in Lisse. Hij verpulvert hier de Nederlandse jeugdrecords door op de 100 meter 10.26 en op de 200 meter 21.03 te lopen.

 

In de jaren 2004-2006 loopt hij vaak indrukwekkende tijden die echter in veel gevallen met teveel wind gelopen zijn. Zo loopt hij in 2006 in El paso een tijd van 9.76 met 6.1 meter wind mee. In datzelfde jaar loopt hij legaal een tijd van 10.10 die als Nederlands record in de boeken komt. Het Nederlandse record had destijds ook 10.04 kunnen zijn maar hij weigerde om na de race een dopingcontrole aan te vragen. In 2007 worden zijn Nederlandse records geschrapt omdat hij op internationale kampioenschappen voor de Antillen uitkomt.

 

Zijn glorietijd breekt aan in 2008. Op de olympische spelen van Peking, behaalt hij een vierde plaats op de 100 meter in 9.93 en word hij tweede op de 200 in 19.82. Helaas duurt de euforie van zijn zilveren medaille niet lang. Tijdens zijn race loopt hij iets over de lijn van zijn baan en zijn medaille komt in handen van Shawn Crawford. Uiteindelijk krijgt hij zijn medaille wel terug, maar zijn naam komt niet meer in de uitslag voor.

 

Van toen naar nu. In 2011 is er het nodige veranderd voor Martina. De Antillen bestaan niet meer en hij wordt "gedwongen" om voor Nederland te lopen. Dat Churandy voor Nederland loopt is natuurlijk goed nieuws voor de Nederlandse atletiek. Vraag is nu echter, hoe reageren de Tilburgers op dit heugelijke nieuws?

 

Ik ga dit testen in de Tilburgse binnenstad. De eerste persoon die ik spreek is een Antilliaans meisje van 18 jaar. Op de vraag of ze Churandy kent antwoord ze giechelend met blosjes op haar wangen: "Ja, ik ken Churandy wel, hij heeft het ooit gedaan met het achternichtje van de beste vriendin van de beste vriendin van mijn beste vriendin. Hij doet aan turnen toch?" De volgende die ik aanspreek is Sjefke: "Churandy Martina? Da klinkt eggh als enne bollenslikker heee, wat doet ie in het dagelijks leeve, woont ie in Tilburg ist eenne kruik. Ik hedde nog eene Plantage stoan, slikt ie oook weedbollekes?" Enigszins verbouwereerd spreek ik de derde persoon aan: een jochie van 14. Hij zegt dat hij Churandy Martina wel kent. "Dat is toch dat spelletje op de Playstation? Speelt u dat spel ook wel eens?" Als we aangeven dat het iemand anders is trekt ie een vertwijfeld gezicht. "Speelt ie misschien in het Nederlands elftal dan? is het een rapper?" Laat in de middag ben ik enigszins in de war door de antwoorden en besluit daarom bij de laatste persoon op safe te spelen. Ik zie een oude dame lopen en besluit om haar ook aan de tand te voelen. Op de vraag of ze Churandy Martina kent antwoord ze: "Kun je dat eten?" Ik zeg, nee dat kun je niet eten want Churandy is een sprinter en geen maaltijd. Vervolgens antwoord de dame: "Maar een sprinter is heel lekker met aardappeltjes, moet u echt eens proberen meneer. Dag meneer" zegt ze en weg is ze.

 

Het is ondertussen 17.00 uur omdat ik al enigszins een idee heb over de bekendheid en populariteit van Churandy besluit ik om maar af te taaien. Mijn conclusie is dat Churandy dan wel snel kan lopen. Maar dat zijn bekendheid bij de Tilburgers nog wel wat verbeterd moet worden.


Vind dit leuk409 personen vinden dit leuk


Bekijk alle columns