Tijdwaarneming, deel 1
Om gedeelde medailles te voorkomen wordt er sinds dit jaar bij het schaatsen gemeten in duizendste van een seconden. Deze beslissing bracht veel ophef met zich mee aangezien sommige twijfelen of het meten van de finish op deze snelheid überhaupt wel mogelijk is. Hoe werkt dit eigenlijk bij de atletiek, waarom meten wij (als het nodig is) wel met duizendste?
De NOS bracht een reportage uit over de discussie. Hierin werd de vraag "Waarom is het zo moeilijk om een duizendste goed te meten?" al snel beantwoord met: "Als je één keer knippert met je ogen is de schaatser zeker 150 cm verder." Oké, het eerste punt is duidelijk, het menselijk oog is niet geschikt om zulke snelheden te meten. Maar wat betreft het digitale oog?
Bij het meten van een tijd zijn niet alleen het aantal decimalen achter de komma belangrijk, maar ook de fout die hierbij hoort. Zo kan iedereen een 100m klokken met een stopwatch, waarbij een tijd op honderdste nauwkeurig wordt getoond. Maar zoals hierboven al duidelijk wordt gemaakt kan het menselijk oog zo snel simpelweg niet meten, en is de tijd dus niet zo precies als gesuggereerd wordt door de stopwatch.
Hoe snel moet 'het oog' dan beeldjes op kunnen nemen om een precieze tijd weer te geven? Om er zeker van te zijn dat de tijd daadwerkelijk op 0,001 seconden precies is (en ook reproduceerbaar is) mag de meetfout niet groter zijn dan 0,0005 seconden. Dit betekend dat elk beeldje van de camera maximaal 0,0005 seconden mag duren. Na een simpel rekensommetje komt dit uit op een snelheid van 2000 beeldjes per seconden. Dit is aanzienlijk hoger dan het menselijk oog.
In de reportage wordt vermeld dat het meten met deze snelheid zeker gedaan kan worden, maar dan wel met peperdure apparatuur die enkel in een laboratorium beschikbaar is. Een kritische kijker vraagt zich natuurlijk af hoeveel zo'n camera kost en nog belangrijker: met hoeveel beeldjes per seconden wij dan meten bij de atletiek?
Een korte research brengt mij tot het volgende; zowel TimeTronics als Beta Timing leveren enkel cameras die, misschien heel toevallig, 2000 beeldjes per seconden kunnen opnemen. Tijdens de Olympische Spelen van 2008 werden de races zelfs gefilmd met 3000 beeldjes per seconden.
Volgende week deel 2: de start
408 personen vinden dit leuk
