De vliegende startColumn

De trainerscursus van de Atletiekunie

 

Ik heb altijd een hekel gehad aan schrijven. Het schrijven van rapporten, opstellen en afstudeerprojecten. Koppijn kreeg ik ervan. Zinnen lopen niet, zinnen zijn te lang of er staan 100 t’s in die een d hadden moeten zijn. Twee uur denken over één zin en 40 keer diezelfde zin herschrijven. Om na de 41e keer toch te concluderen dat de zin nog steeds nergens op slaat. Omdat het niet opschiet, werk je je kotsend van de stress 's nachts door. Tot je om 5 uur 's ochtends een black out krijgt en je besluit om het broddelwerk toch maar te gaan inleveren.

 

Zo kon het niet langer en op een dag besloot ik om actie te ondernemen. Vanaf die dag heb ik er alles aan gedaan om goed te leren schrijven. Ik ben vervolgens alles gaan lezen wat los en vast zat. Iedere dag spelde ik elke letter van het NRC handelsblad, Het dagblad Trouw en Het financieel dagblad. Daarnaast las ik alle werken van Shakespeare, alle boeken van Tolstoi en uiteraard ook De Tandeloze tijd van A.F. T.H. van der Heijden. Het mocht echter niet baten. Het lezen ging beter maar nog steeds maakte ik zinnen zonder persoonsvorm en onderwerp. Zelfs na het volgen van 10 universitaire schrijfcursussen en het inschakelen van een gerenommeerde schrijfpedagoog bleef ik broddelwerk afleveren.

Ik was ten einde raad….. Ik besloot om het schrijven even op een laag pitje te zetten en mijn energie te gaan steken in iets anders. Namelijk het volgen van een trainerscursus van de Atletiekunie. Ik had er superveel zin in! Ik zou vast heel veel gaan opsteken over de onderdelen en de fysiologie van atleten. Echter na de eerste informatiebijeenkomst sloeg de schrik me om het hart!! Er werd nauwelijks informatie gegeven over de onderdelen maar er wel moesten er stapels met rapporten geschreven worden!!

Even een indicatie van wat geschreven moest worden. Een projectplan van 50 kantjes over hoe te handelen als er sneeuw op de baan ligt. Een pedagogisch plan van 10.000 woorden over hoe je luie pubers aan het werk kunt zetten als het 10 graden vriest. Een smart geformuleerd ontwikkelingsplan voor een B-pupil die 10 cm verder wil springen en last but not least: een prijsplanonderzoek over de bierprijzen in de kantine.

Bovenstaande was slechts een kleine selectie. In totaal moesten er 50 rapporten geschreven worden!!!

Ik besloot er toch maar voor te gaan……….Van een leien dakje ging het echter allemaal niet. Twee jaar en 25 rapporten verder had ik al 10 Nederlandse kampioenen voortgebracht maar was ik nog steeds maar op de helft van de trainerscursus.

Echter…. Ongeveer na rapport 15 merkte ik iets geweldigs!! Ik constateerde dat ik zinnen maakte met een persoonsvorm en een onderwerp. Ik merkte dat in mijn zinnen met naamwoordelijk gezegde geen lijdende voorwerpen meer voorkwamen. Zelfs de barbarismen, cirkelredeneringen en dubbele ontkenningen waren uit mijn werk verdwenen. Alle hoofdletters stonden op de juiste plaats en de d’s en t’s waren niet meer omgewisseld. Met andere woorden:

Ik had leren schrijven!!!!!!!!!!!!

Na rapport 30 heb ik het trouwens opgegeven die hele cursus van de Atletiekunie want het schoot maar niet op. Toch kan ik de cursus iedereen aanraden. Het duurt weliswaar wat lang, maar je leert er wel goed schrijven!!


Vind dit leuk384 personen vinden dit leuk


Bekijk alle columns